Gr / urb
2025 / Gryfice / konkurs urbanistyczny / praca zespołowa
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
2025 / Gryfice / konkurs urbanistyczny / praca zespołowa
Konkurs na koncepcję rewitalizacji Placu Zwycięstwa w Gryficach.
Historyczny rynek centrum Gryfic to obecnie Plac Zwycięstwa. Spokojna historyczna zabudowa sąsiaduje z modernistycznym gmachem urzędu, którego silna obecność zdeterminowała charakter całej wschodniej pierzei. Ruch ten sprawił, że trzeba postawić otwarte pytanie czy pomysł magistratu na zabudowę placu jest słuszny. A jeśli są wątpliwości - to jak to zrobić by decyzje odpowiadały potrzebom i były jednocześnie odwracalne. Każda nowa ingerencja w tę przestrzeń nieise za sobą znaczną odpowiedzialność. Zbyt trwałe decyzje mogą okazać się równie brzemienne w skutkach jak wcześniejsze realizacje. Dlatego proponujemy rozwiązanie maksymalnie odwracalne: lekki, modułowy pawilon, który w razie potrzeby można przenieść, rozmontować lub przekształcić, nie pozostawiając po sobie nieodwracalnego śladu. Projekt traktuje zastaną przestrzeń jako wartość. Nie ingerujemy w istniejącą nieckę placu, stanowiącą jego charakterystyczny element. W jej centrum znajduje się niewielka fontanna — pozostaje ona na swoim miejscu i jest punktem wyjściowym koncepcji. Zamiast przebudowywać plac, adaptujemy układ, wzmacniając jego czytelność i funkcjonalność. Dzięki temu przestrzeń zachowuje swoją tożsamość, jednocześnie zyskując nowe możliwości użytkowe. Niska, horyzontalna forma pawilonu, zaplanowana w technologii lekkiej, tymczasowej, nie konkuruje z dominantą urzędu. Zamiast tworzyć kolejny trwały gmach, wprowadza architekturę usługowo-kulturalną o charakterze „gościa”, który może pojawić się i zniknąć bez ingerencji w tkankę placu. Takie podejście minimalizuje ryzyko i daje miastu elastyczność, szczególnie ważną w kontekście przyszłych strategii zagospodarowania. Centralna niecka placu zyskuje wielofunkcyjne życie. Z wodą staje się strefą rekreacji i ochłody; po spuszczeniu wody — gładkim, uniwersalnym podium pod wydarzenia, targi, projekcje, aktywności lokalnych społeczności. Plac jest pomyślany tak, by działał przez cały rok, w różnych skalach użytkowania i w zmiennych warunkach. To przestrzeń adaptacyjna, reagująca na potrzeby mieszkańców. Kluczowym elementem projektu jest także uspokojenie ruchu oraz wzmocnienie ciągu pieszego prowadzącego nad rzekę. Plac nie jest już wyspą odciętą przez komunikację, lecz sekwencją otwartych przestrzeni, która naturalnie zaprasza do zejścia nad wodę. Zielone kieszenie i szpaler drzew poprawiają mikroklimat, tworząc bardziej miękki, ludzki charakter miejsca. W efekcie powstaje przestrzeń, która nie narzuca nowej, ciężkiej struktury, lecz w sposób odpowiedzialny korzysta z tego, co istnieje, i uzupełnia to o rozwiązania elastyczne, odwracalne i wielofunkcyjne. Plac staje się sceną miejskiego życia — ale sceną, którą można stale zmieniać bez konieczności podejmowania nieodwracalnych decyzji.
III miejsce / uzasadnienie jury:
“ Nagrodę przyznano za elastyczne podejście do kształtowania przestrzeni. Dzięki możliwości opróżnienia centralnej niecki wodnej, tworzy rozległy, wielofunkcyjny plac, a pawilon zaprojektowany jako możliwy do demontażu i zmiany lokalizacji pozwala na dostosowanie układu do różnych scenariuszy użytkowania. Zamknięcie ulicy w północnej części placu dla ruchu samochodowego, która jednocześnie tworzy nowe piesze powiązanie komunikacyjne prowadzące w stronę rzeki Regi oraz ogólnie spowolnienie ruchu w otoczeniu, budują bezpieczną, aktywizującą i przyjazną mieszkańcom przestrzeń miejską.”
zespół projektowy:
Kamila Melka, Agnieszka Stochaj, Jakub Wichtowski, Piotr Banaszek
link do opracowania:
https://architektsarp.pl/gryfice/
https://archikonkurs.pl/konkurs/361/
Historyczny rynek centrum Gryfic to obecnie Plac Zwycięstwa. Spokojna historyczna zabudowa sąsiaduje z modernistycznym gmachem urzędu, którego silna obecność zdeterminowała charakter całej wschodniej pierzei. Ruch ten sprawił, że trzeba postawić otwarte pytanie czy pomysł magistratu na zabudowę placu jest słuszny. A jeśli są wątpliwości - to jak to zrobić by decyzje odpowiadały potrzebom i były jednocześnie odwracalne. Każda nowa ingerencja w tę przestrzeń nieise za sobą znaczną odpowiedzialność. Zbyt trwałe decyzje mogą okazać się równie brzemienne w skutkach jak wcześniejsze realizacje. Dlatego proponujemy rozwiązanie maksymalnie odwracalne: lekki, modułowy pawilon, który w razie potrzeby można przenieść, rozmontować lub przekształcić, nie pozostawiając po sobie nieodwracalnego śladu. Projekt traktuje zastaną przestrzeń jako wartość. Nie ingerujemy w istniejącą nieckę placu, stanowiącą jego charakterystyczny element. W jej centrum znajduje się niewielka fontanna — pozostaje ona na swoim miejscu i jest punktem wyjściowym koncepcji. Zamiast przebudowywać plac, adaptujemy układ, wzmacniając jego czytelność i funkcjonalność. Dzięki temu przestrzeń zachowuje swoją tożsamość, jednocześnie zyskując nowe możliwości użytkowe. Niska, horyzontalna forma pawilonu, zaplanowana w technologii lekkiej, tymczasowej, nie konkuruje z dominantą urzędu. Zamiast tworzyć kolejny trwały gmach, wprowadza architekturę usługowo-kulturalną o charakterze „gościa”, który może pojawić się i zniknąć bez ingerencji w tkankę placu. Takie podejście minimalizuje ryzyko i daje miastu elastyczność, szczególnie ważną w kontekście przyszłych strategii zagospodarowania. Centralna niecka placu zyskuje wielofunkcyjne życie. Z wodą staje się strefą rekreacji i ochłody; po spuszczeniu wody — gładkim, uniwersalnym podium pod wydarzenia, targi, projekcje, aktywności lokalnych społeczności. Plac jest pomyślany tak, by działał przez cały rok, w różnych skalach użytkowania i w zmiennych warunkach. To przestrzeń adaptacyjna, reagująca na potrzeby mieszkańców. Kluczowym elementem projektu jest także uspokojenie ruchu oraz wzmocnienie ciągu pieszego prowadzącego nad rzekę. Plac nie jest już wyspą odciętą przez komunikację, lecz sekwencją otwartych przestrzeni, która naturalnie zaprasza do zejścia nad wodę. Zielone kieszenie i szpaler drzew poprawiają mikroklimat, tworząc bardziej miękki, ludzki charakter miejsca. W efekcie powstaje przestrzeń, która nie narzuca nowej, ciężkiej struktury, lecz w sposób odpowiedzialny korzysta z tego, co istnieje, i uzupełnia to o rozwiązania elastyczne, odwracalne i wielofunkcyjne. Plac staje się sceną miejskiego życia — ale sceną, którą można stale zmieniać bez konieczności podejmowania nieodwracalnych decyzji.
III miejsce / uzasadnienie jury:
“ Nagrodę przyznano za elastyczne podejście do kształtowania przestrzeni. Dzięki możliwości opróżnienia centralnej niecki wodnej, tworzy rozległy, wielofunkcyjny plac, a pawilon zaprojektowany jako możliwy do demontażu i zmiany lokalizacji pozwala na dostosowanie układu do różnych scenariuszy użytkowania. Zamknięcie ulicy w północnej części placu dla ruchu samochodowego, która jednocześnie tworzy nowe piesze powiązanie komunikacyjne prowadzące w stronę rzeki Regi oraz ogólnie spowolnienie ruchu w otoczeniu, budują bezpieczną, aktywizującą i przyjazną mieszkańcom przestrzeń miejską.”
zespół projektowy:
Kamila Melka, Agnieszka Stochaj, Jakub Wichtowski, Piotr Banaszek
link do opracowania:
https://architektsarp.pl/gryfice/
https://archikonkurs.pl/konkurs/361/
